Nga Thea Cowen, Eju.net

Në paraqitjen e tij të dytë në Lojërat Olimpike, kombi i vogël ballkanik i Kosovës ka goditur edhe një herë titujt kryesorë të sportit. Majlinda KELMENDI (KOS) bëri histori në Rio në 2016 duke u bërë medalistja e parë olimpike e vendit të saj duke marrë medaljen e artë në kategorinë -52kg. Javën e kaluar në Tokio, Kosova ishte edhe një herë në faqet e para të botës sportive kur Distria KRASNIQI (KOS) fitoi arin në kategorinë -48kg e ndjekur dy ditë më vonë nga Nora GJAKOVA (KOS) e cila fitoi arin në kategorinë -57kg.

Është vërtet befasuese që një vend me 1.8 milion njerëz ka nxjerrë tre fitues të medaljeve të arta olimpike në një hapësirë kaq të shkurtër kohe. Për më tepër, Kelmendi, Krasniqi dhe Gjakova të gjithë vijnë nga qyteti i Pejës në Kosovë ku ata stërviten nga Driton Kuka në një klub që ai e filloi me vëllezërit e tij. Kuka, ndryshe nga kaq shumë trajnerë ndërkombëtarë, jep përshtypjen se ai nuk di gjithçka. Ai mbetet i thjeshtë, i afrueshëm dhe, si trajnerët e tjerë, besnik i ashpër dhe i përkushtuar ndaj atletëve të tij. “Majlinda bëri që e gjithë bota të kthejë sytë nga Kosova dhe bëri të mundur pranimin në Lojërat Olimpike,” tha Kuka.

Kelmendi së pari erdhi në vëmendjen e komunitetit ndërkombëtar të xhudos kur fitoi medaljen e artë në kampionatet evropiane junior në 2009. Kelmendi vazhdoi të fitonte kampionët e rinj të botës një muaj më vonë. Por ishte paraqitja e saj fituese e medaljes së artë në kampionatet botërore 2013 që e bëri atë një ikonë dhe frymëzim të menjëhershëm për shumë nga të rinjtë e Kosovës. Dikush mund të spekulojë vetëm për ndikimin që Krasniqi dhe Gjakova do të kenë dhënë se kombi i tyre e ka pranuar xhudon si të dytin pas futbollit për sa i përket interesit sportiv.

E vendosur midis shfaqjeve fituese të medaljes së artë të Krasniqit në ditën e parë dhe Gjakovës, në ditën e tretë ishte humbja e Kelmendit në garën e saj të hapjes në ditën e dytë. Lista e gjatë e lëndimeve përfundimisht kishte bërë të vetën dhe, përkundër përpjekjeve të saj më të mira, Kelmendi ishte kulluar dhe vraponte bosh. Megjithatë, prania e saj në Tokio, dhe më e rëndësishmja me ekipin në krye të Lojërave, siguroi që qendra e vëmendjes dhe përqendrimi të qëndronin tek ajo si kampionja olimpike në fuqi dhe fituesja e vetme e medaljes së artë në Kosovë. Kjo i lejoi bashkëlojtarëve të saj luksin të përgatiteshin larg shkëlqimit të mediave, por me mbështetjen e një xhudisti dhe talismani të ekipit me përvojë dhe të suksesshme. Kontributi i Kelmendit në ekipin e saj është i pamatshëm. E njëjta gjë mund të thuhet për kontributin e saj në rëndësinë e sportit në kombin e saj dhe në vetë kombin.

Suksesi i Kosovës nuk ka ardhur lehtë ose pa sakrifica personale as për Krasniqin dhe as për Gjakovën. Krasniqit iu desh të ndërtonte një vend për veten në -48kg në vend të kategorisë -52kg ku Kelmendi ishte me sa duket zotëruesi i paluajtshëm. Sidoqoftë, Krasniqi, përkundër suksesit në kategorinë më të lartë të peshës, përfundimisht u vendos në -48kg. Në krye të Tokios, ndërsa shumica e syve ishin te rivalët Daria BILODID (UKR) dhe TONAKI Funa (JPN), Krasniqi arriti të fitojë si Masters Botëror ashtu edhe Kampionatin Evropian dhe mbërriti në Tokio si numri një në botë.

Edhe e ardhmja duket e ndritur me Krasniqin dhe Gjakovën që ka të ngjarë të mbrojnë titujt e tyre në Paris 2024. Me përjashtim të lëndimeve, mund të ketë akoma një rol tjetër të zarit për Kelmendin. Dhe ka edhe të tjerë që presin në krahë. Kampioni aktual evropian Akil GJAKOVA (KOS) në -73kgs dhe medalja e bronztë botërore 2019 në -78kg Loriana KUKA (KOS). Ekziston edhe 20-vjeçarja premtuese Laura FAZLIU (KOS) e cila fitoi një medalje bronzi në kampionatet botërore junior 2019. Pa dyshim që Driton Kuka do të lëshojë prodhimin e ardhshëm të kampionëve nga Peja në të ardhmen jo shumë të largët. / Eju.net/