Nga Nikolin Kurti

Me 16-09-1946 Dom Shtjefen Kurti i shkruan një letër prekese Papes Pio XII, te cilen e dërgon ne menyre të fshehtë dhe ku nenvizohet përkushtimi i tij i sinqerte dhe radikal ndaj Kishës dhe Pastorit suprem te saj, gje per te cilen nuk do te hezitoj të jape edhe jetën e tij.Kjo leter eshte një himn e besnikërisë së tij dhe e Kishes shqiptare, të udhëhequr nga pastoret e tyre, ndaj Papes, me te Cilin ndjehen edhe më afër në momentin e rrezikut, moment qe eshte edhe vendimtar për mbijetesën e Shqipërisë katolike. Ndermjet të tjerave lexohet:

“Edhe pse unë jam vecse një prift i thjeshte, marr lirine e respektshme të paraqesë Shenjterise Suaj sic vijon me pas, duke qene qe me eshte paraqitur mundësia të bëjë kete gje: gje qe rezulton absolutisht e pamundur për Shkëlqesite Ordinarie tona.
O Atë i shenjtë, do të jetë e dhimbshme çfarë do shpjegoj, por është komforti yne i vetëm qe te derdhim ne zemrën engjellore te Atit tone te Perbashket hidherimin me te cilin eshte i mbushur shpiti yne i krishtertë dhe meshtar. Kleri shekullor dhe ai i rregulltar jetojne në një epoke te vërtetë persekutimi dhe të dhunshëm. Të gjitha aktivitetet tona dhe në të gjitha fushat jo vetëm jane eliminuar, por edhe shkatërruar pjesërisht ose i nënshtrohen nje vezhgimi shumë te perpikte. Seminaret jane mbyllur si seminari Papnor i Shkodrës, si ato te Françeskanëve dhe të Jezuitëve, duke ndjekur udhëzimet shtypese te sugjeruara nga bolsheviket ruse, të cilat janë theksuar nga urrejtja satanike e udheheqesve tanë.”

Pas përshkrimin te situates shkaterruese që kishte ndodhur dhe po ndodhte, letra vazhdon:

“Përveç këtij dhunimi dhe vuajtjeve, Kleri perballet me vdekjen e dhunshme, e cila paraprihet nga tortura të përsëritura dhe te pashprehshme, si te nëntë priftërinjtë, ndërsa nëntëmbëdhjetë te tjere vazhdojnë të vuajnë neper burgje: çdo ditë na brengosin arrestime të reja. Ndersa shkruaj arrin lajmi i arrestimit te tre meshtarëve të tjerë dhe i një numri të madh të popullates, katolike dhe muslimane: njëri nga te tre priftërinjtë zhvilloi Meshen e pare Solemne me 8 te ketij muaji. Secili prej nesh, për më tepër, pret të njëjtin fat duke ju nenshtruar ne menyre te qetë. Ne dhe popullata katolike nuk mund të shpresojmë të gëzojmë të drejtat e te githe qytetarëve, për arsye se ne quhemi si te lidhur me Vatikanin. Çdokush që merr mbrojtjen tonë, pas një kohe të shkurtër, vetëm për këtë fakt futet në burg. Kush është me Seline e Shenjtë konsiderohet me siguri si një reaksionar dhe një armik i qeverisë komuniste. Vazhdimisht në botimet e perjaveshme, në fjalime publike, revistat humoristike, në transmetimet radio, dhe përmes çfarëdo mjeti tjetër, merret ne loje dhe torturohet feja, liturgjia, Vatikani dhe Personi Juaj i Shenjte, ngjarje te perjetuara me ankth nga të gjithë katolikët dhe shpirtrat e ndershëm të besimeve të tjera. Çdo gjë do jemi te gatshëm të durojme, por tallja e Vikarit të Jezu Krishtit mbush shpirtin tonë me dhimbje të madhe dhe përkeqëson plagët e dhimbjes tonë të pafund…
Nuk ekziston asnje lloj lirie as te shprehjes, as te mendimit, as të shtypit. E gjithë kjo është në duart e qeverisë ateiste dhe askush nuk mund pergenjeshtroje gjerat e rreme qe ajo perhap. Kush do të guxonte te kundershtonte do të zhdukej nga shoqeria njerezore pa ditur as ku do te perfundonte…
Shenjtëri, shumë gjëra mbeten për t’u thene, por po kufizohem vetem me keto me siper, duke hedhur me nxitim këto rreshta, nga frika se mos kapem në aktin e të shkruarit. Përsëri shpreh pikëllimin qe po hidheroj zemrën e ëmbël së Shenjtërisë Suaj, në këtë menyre të rrenimit te jetes. I pergjunjezuar te këmbët e Shenjtërise Suaj, qe puth me respekt (reverence), me modesti kërkoj Bekimin Ateror Apostolik te Juaj për mua, për Klerin e Tiranës, per Kryedioqezen, për popullin dhe për të gjithë. Urimet më të mira për të ardhmen dhe sidomos për mbështetjen në këtë luftë te tanishme pa humbje te besimit tonë te palëkundur për Personin Tuaj te Shenjte.”

Lettera a Papa PIO XII dal Sacerdoto Albanese Dom Shtjefen Kurti , anno 1946

Servo di Dio Sac. SHTJEFEN KURTI , di padre JAK e di madre KATRINE , nato a Prizren – Kosovo , Ordinazione Sacerdotale a Roma il 13.05.1921 .
Studi – Dopo le elementari fatte nel suo paese , entro nel Seminario Pontificio Albanese di Scutari , in seguito a Insbruck ( Austria ) , presso Il Collegio Canisianum retto dai Padri Gesuiti e , infine , a Roma presso Il Collegio di Propoganda Fide , dove entro il 10.01.1919 .
Uffici ricoperti – In Kosovo fu parroco a Uresovac , a Novoselle e Eperme . In Albania fu parroco di Zheje , di Gurez e di Tirana . Fu arrestato due volte . La prima volta a Tirana il 28.10.1946 e fu condannato a 20 anni di carcere , di cui ne sconto 17 , rinchiuso nel carcere di Burrel . La seconda volta fu arrestato a Gures il 11.06.1970 e fu fucilato il 29.09.1971 .
Il 16.09.1946 scrive una lettera strugente al Papa Pio XII , che invia per vie segrete e che evidenza il suo radicale e devoto attacamento alla Chiesa e al suo supremo Pastore , per cui non esitera a dare la vita . La lettera e un inno della fedelta sua e della Chiesa Albanese , con a capo i rispettivi pastori , al Papa , cui si sentono maggiormente congiunti nell’ora del pericolo , decisiva per la stessa sopravvivenza dell’Albania Cattolica . Tra l’altro si legge :

” Sebbene io non sia che un semplice sacerdote , mi prendo la rispettosa liberta di esporre a Vostra Beatitudine quanto segue , essendomi presentata l’opportunita di farlo : mentre cio rriesce assolutamente impossibile ai nostri Eccellentissimi Ordinari .
Beatissimo Padre , sara doloroso cio che esporro , ma e unico nostro conforto il poter versare nell’angelico cuore del Padre Commune l’amarezza di cui e ripieno l’animo nostro cristiano e sacerdotale . Clero secolare e regolare viviamo in una vera epoca di violenta persecuzione . Tutta l’attivita nostra e in tutti i campi e stata soppressa , non soltanto , ma anche distrutta in parte o soggetta a minutissima sorveglianza . Chiusi i seminari sia il Pontificio di Scutari che dei Francescani e dei Gesuiti , seguendosi le istruzioni vessatorie suggerite dai russi bolscevichi , acuite dall’odio satanico dei nostri governanti .”

Dopo la descrizione di cio che di disastroso era avvenuto e stava avvenendo , la lettera continua :

” Oltre a queste profanazioni e privazioni , il Clero compiange la morte violenta , preceduta da indicibili replicate torture , di ben nove sacerdoti , mentre continuano a soffrire nelle dure prigioni altri diciannove : ogni giorno ci rattristano novi arresti . Nel momento in cui scrivo giunge notizia dell’arresto di altri tre sacerdoti e gran numero della populazione , cattolici e musulmani : uno di quei tre ( sacerdoti ) ha celebrato le sue Primizie ( la Prima Messa Solenne ) l’ 8 corrente . Ciascuno di noi , del resto , attende , con serena rassegnazione la medesima sorte . Noi e popolo cattolico non possiamo sperare di godere dei diritt dei cittadini , per la ragione che siamo riconosciuti come dipendenti dal Vaticano . Chiunque prenda la nostra difesa , dopo breve tempo , solo per questo fatto , e cacciato nelle prigioni . Chi e con la Santa Sede e senz’altro tenuto reazionario e nemico dell’attuale governo communista . Continuamente nei settimanali , nei discorsi pubblici , nelle riviste umoristiche , nelle trasmissioni radiofoniche , e con ogni altro mezzo , si fa giuoco e strazio della religione , della liturgia , del Vaticano e dell’Augusta Vostra Persona, coll’angoscia di tutti i cattolici e degli animi onesti delle altre credenze . Tutto saremmo disposti a sopportare , ma il dileggio del Vicario di Gesu Cristo ricolma l’animo nostro di emmensa desolazione ed acuisce esasperando le piaghe dello smisurato nostro dolore …..
Non c’e nessuna liberta ne di parola , ne di pensiero , ne di stampa . Questa e solo nelle mani del governo ateo e nessuno puo confutare gli errori che essa propaga . Chi ossase contraddire scomparirebbe dal consorzio umano senza sapere che fina abbia fatto …
Santita , moltissime altre cose resterebbero da rilevare , ma mi devo limitare a quanto sopra , gettando in tutta fretta queste righe , per paura d’essere colto nell’atto dello scrivere . Di nuovo esprimo il mio dolore di ammareggiare l’animo dolce di Vostra Santita con questo desolatpo esposto . Prostrato ai piedi di Vostra Santita , che bacio riverentemente , chiedo umilissimamente la sua Paterna Benedizione Apostolica per me , per il Clero di Tirana , dell’Archidiocesi , per il popolo e per tutti , auspice di miglior avvenire e sopratutto per sostenerci nella lotta presente senza abbatimento per la nostra fede e per l’inconcusso attacamento alla Vostra Augusta Persona .

da Nikolin Kurti ,
Presidente dell’Organizazzione Non-Governativo ” Dom Shtjefen Kurti “

email: [email protected]